K2 zdobyte zimą!

Z Karakorum docierają sensacyjne informacje. Jak podaje Chhang Dawa Sherpa z bazy pod K2, dziś tj. 16.01.2021 r. o godzinie 13 (GMT +1) Nepalczycy stanęli na wierzchołku K2.

 

16 stycznia 2021 roku przejdzie zatem do historii himalaizmu jako dzień, w którym najgroźniejsza góra świata uległa ludzkiej wytrwałości i determinacji. Tym samym zdobywcy zapiszą się pogrubioną czcionką na kartach historii wspinaczki wysokogórskiej.

 

W drużynie atakującej szczyt miało się znaleźć 10 nepalskich himalaistów: Nirmal Purja, Gelje Sherpa, Mingma David Sherpa, Mingma G, Sona Sherpa, Mingma Tenzi Sherpa, Pem Chhiri Sherpa, Dawa Temba Sherpa, Kili Pemba Sherpa, Dawa Tenjing Sherpa.

 

Po godzinie 9 dotarły informacje, że 200 m dzieli zespół wspinaczy od wierzchołka. O 10:40 (GMT +1) Chhang Dawa Sherpa poinformował na Facebooku, że zespół przegrupuje się 10 m przed szczytem, aby wspólnie osiągnąć najwyższy punkt. Na zdjęciu, które zamieścił, były widoczne sylwetki wspinaczy tuż przed wierzchołkiem. Warunki pogodowe na ten moment są idealne. O godzinie 13 (GTM+1) zdobycie K2 zimą stało się faktem. Nepalczycy osiągnęli wierzchołek o godzinie 17:00 czasu lokalnego. Zdobycie K2 o tej porze w zimę, to późno. Oznacza to zejście po zmroku, co wiąże się z ogromnym niebezpieczeństwem. Temperatura gwałtownie spada, a orientacja w terenie jest znacznie utrudniona. Trzymamy kciuki za bezpieczny powrót całego zespołu do bazy.

 

Czym jest K2 dla himalaisty?

 

K2 to drugi co do wysokości szczyt świata, leżący w Karakorum na pograniczu Pakistanu i Chin, liczący 8611 m n. p. m. Do tej pory, pomimo wielu prób, nie udało się zdobyć wierzchołka w sezonie zimowym. Warunki panujące w tej części globu o tej porze roku należą do najtrudniejszych wyzwań himalaizmu. K2, zwane też egzotycznie Czogori, jest najdalej wysuniętym na północ ośmiotysięcznikiem. Swój piramidalny kształt zawdzięcza niezwykle stromym ścianom opadającym 3000 m, aż do samej podstawy tego górskiego kolosa.

 

Dodatkowo fakt, iż jest to najwyższy szczyt górskiego łańcucha Karakorum, sprawia, że K2 jest wyeksponowane na niezwykle silny wiatr, znany także jako jet stream. Jego prędkość w okolicach wierzchołka może osiągać ponad 250 km/h. Jest to siła wiatru, która na poziomie morza klasyfikuje się jako huragan 5-tej, najwyższej kategorii. W połączeniu z 50-stopniowym mrozem K2 może zapewnić warunki, w których realnie nie da się przetrwać.

 

Analizując trudności stawiane himalaistom przez Czogori, nie można pominąć trudnych technicznie odcinków, wymagających dobrych umiejętności wspinaczkowych. Charakterystyczne odcinki, które stawiają wspinaczom naprawdę ciężkie wyzwanie to: Komin House’a (House Chimney), następnie Czarna Piramida (Black Piramid), Ramię (Shoulder) oraz owiana złą sławą Szyjka Butelki (Bottleneck). Podczas przejścia tej ostatniej, los himalaisty jest zdany na kaprys ogromnego lodowego seraka, który w każdej chwili może wywołać śmiercionośną lawinę.

 

Te wszystkie elementy składają się na górę, o której Adam Bielecki, ikona współczesnego himalaizmu, w jednym z wywiadów powiedział: „Dla każdego himalaisty wejście na K2 to symbol. Nawet nie wiem, do czego można to porównać. To jak Oscar dla reżysera."

 

Do tej pory na szczycie K2 (8611 m n. p. m.) stanęło niecałe 400 osób. Dla porównania na Mount Everest (8848 m n. p. m.), najwyższy szczyt globu, weszło ponad 6000 osób. Pomimo że Czogori ustępuje pierwszeństwa Czomolungmie (Everest) pod względem wysokości, to zdecydowanie zajmuje pozycję lidera jako najtrudniejszy ośmiotysięcznik.

 

Do tej pory Polacy zorganizowali 3 wyprawy, których celem było zdobycie zimowego K2. W sezonie 2002/2003 Marcin Kaczkan wraz z Denisem Urubko osiągnęli największą wysokość 7650 m, której nikomu wcześniej nie udało się przekroczyć na Czogori zimą.

 

Zimowy himalaizm jest najbardziej ekstremalnym wariantem tego sportu.